Bożena Tokarz (1946) je redna profesorica na Inštitutu za slovansko filologijo Univerze v Katovicah in predstojnica Enote za literarno teorijo in prevodoslovje. Raziskuje poljsko in slovensko poezijo dvajsetega stoletja (Kosovel, Przyboś idr.) in se ukvarja s primerjalno književnostjo, literarno teorijo, teorijo prevajanja in zgodovinsko poetiko. Objavila je vrsto razprav v domačih in mednarodnih publikacijah. Izdala je naslednje znanstvene knjige: Mit literacki. Od mitu rzeczywistości do zmiany substancji poetyckiej (Literarni mit: od mita resničnosti do spremembe pesniške vsebine, 1983), Poetyka Nowej Fali (Poetika novega vala, 1990), Wzorzec, podobieństwo, przypominanie (Ze studiów nad przekładem artystycznym) (Vzorec, podobnost, spominjanje (Iz študij o umetniškem prevodu), 1998), Między destrukcją a konstrukcją. O poezji Srečka Kosovela w kontekście konstruktywistycznym (Med destrukcijo in konstrukcijo: O poeziji Srečka Kosovela v konstruktivističnem kontekstu, 2004), Spotkania. Czasoprzestrzeń przekładu artystycznego (Srečanja: Prostor-čas umetniškega prevoda, 2010)
Uredila je zbornike Z zagadnień struktury artystycznej i świadomości kulturowej (Izbrane teme o umetniški strukturi in kulturni zavesti, 1997), Ponowoczesność a tożsamość (Postmodernizem in identiteta, 1997, sourednik S. Piskor), Dwudziestowieczna ikonosfera w literaturach europejskich: wizualizacja w literaturze (Ikonosfera 20. stoletja v evropskih literaturah: vizualizacija v literaturi, 2002) ter tri obsežne zbornike v zbirki Przekłady Literatur Słowiańskich (2009, 2010, 2011).
Spremna beseda
